کد مطلب:21642 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:20

گنجینه پرسمان » اخلاق و عرفان

كم حرف هستم و اين مسئله برايم مشكلاتي ايجاد نموده است مرا راهنمائي كنيد

در رابطه با كم حرفي چند نكته را مي توان مطرح كرد: الف) پرحرفي خصلت نكوهيده اي است و حتي الامكان تا ضرورتي پيش نيايد، نبايد به سخن گفتن مبادرت ورزيد؛ اما گاهي افراد در زمينه كم حرفي و سكوت، زياده روي مي كنند. كم حرفي و سكوت بيش از حد نيز به تدريج از انسان يك موجود عبوس و منزوي مي سازد همان طوري كه پرحرفي مذموم است سكوت بي مورد نيز مذموم مي باشد. گفتني است كه برخي با عنوان كم حرفي و سكوت، از ارتباط با ديگران احتراز مي كنند و كم كم به انزوا كشيده مي شوند؛ در حالي كه لازمه همكاري و تعاون، برخورد گرم و صميمي با ديگران است. ب) در مقابل اتهامات ديگران گاهي بايد سكوت كرد و گاهي نيز بايد از خود دفاع نمود. ج) در محافل و برخوردها آن سكوتي ممدوح است كه برخاسته از تسلط بر نفس و براي پرهيز از اتلاف وقت و پرحرفي باشد به عبارت ديگر دو سكوت داريم: سكوت از روي قدرت و سكوت از روي عجز و آن سكوتي كه ممدوح است كه از روي قدرت باشد نه از روي عجز و ناتواني. د) پيشنهاد مي شود كه اگر تاكنون در سكوت و كم حرفي زياده روي كرده ايد، روش خود را تغيير دهيد و در اين وادي اعتدال و ميانه روي پيشه خود كنيد.